ایجاد مزاحمت برای زنان و اطفال
یکی از مهترین مولفه های هر جامعه ای داشتن امنیت و سلامت ان جامعه میباشد که قانون گذاری در این زمینه هم بسیار اهمیت بالایی دارد، و نفع تمام افراد جامعه هم به همین امنیت و سلامت و اجتماع سالم بستگی دارد و شکل میگیرد.برای همین موضوع هم قانون گذار با وضع قانون باعث شده است که افراد خود را ملزم و متعهد به قانون بدانند و از ان تبعیت کنند چرا که اگر کسی خلاف این گفته را عمل کند با قانون با فرد متخلف برخورد شود.پس همین ضمانت اجرای قانونی است که افراد را ملزم به رعایت قانون کرده است و باعث شده است که به حقوق یکدیگر احترام بگذارند.
یکی از مواردی که ممکن است در هر جامعه ای پیش بیاید همین ایجاد مزاحمت برای زنان و اطفال هست که باعث شده است حکومت ها این موضوع را جرم انگاری کنند. این افراد بدون هیچ قید و بندی و بدون در نظر گرفتن حقوق افراد باعث مزاحمت بانوان و اطفال در معابر عمومی میشوند که طبیعتا این عملشان برایشان تبعات قانونی را به همراه دارد.
مواد قانونی مرتبط با جرم مزاحمت بانوان و اطفال:
ماده ۶۱۹ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
هر کس در اماکن عمومی یا معابر متعرض یا مزاحم اطفال یا زنان بشود یا با الفاظ و حرکات مخالف شوون و حیثیت به آنان توهین نماید به حبس از دو تا شش ماه و تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
باید دقت داشت که این جرم در معابر و اماکن عمومی ایجاد میشود و در این مکان ها باید فرد عمل توهین امیزی را نسبت به بانوان و اطفال انجام دهد که از دید عرفی هم توهین به حساب اید یا مزاحمت به گونه ای باشد که باعث هتک حرمت این افراد شود.
نکته دیگر این است که این جرم مختص بانوان و اطفال میباشد و مزاحمت برای اقایان شامل این ماده و این موضوع نمیشود.
نکته دیگر این است که جرم مزاحمت نوامیس و اطفال از جمله جرایم غیر قابل گذشت میباشد یعنی در صورتی که حتی شاکی خصوصی هم گذشت کند باز هم مجازات پابرجاست چرا که جرم داری جنبه عمومی میباشد و گذشت شاکی تنها میتواند باعث تخفیف شود .یعنی اگر به طور مثال خانومی که در اماکن عمومی یا معابر مزاحمتی برایش ایجاد شده حتی اگر بخواهد از فرد متهم بگذرد و گذشت کند باز هم فرد از باب جنبه عمومی جرم مجازات خواهد شد و همانطور که گفته شد فقط امکان تخفیف در مقابل گذشت شاکی خواهد داشت.
میتوان ماده ۶۳۸را هم مرتبت به این موضوع دانست:
ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده)
هر کس علنا در انظار و اماکن عمومی و معابر تظاهر به عمل حرامی نماید، علاوه بر کیفر عمل به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم میگردد و در صورتی که مرتکب عملی شود که نفس آن عمل دارای کیفر نمی‌باشد ولی عفت عمومی را جریحه‌دار نماید فقط به حبس از ده روز تا دو ماه یا تا (۷۴) ضربه شلاق محکوم خواهد شد.
تبصره [جزای نقدی اصلاحی ۱۳۹۹/۱۱/۰۸]- زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه و یا از ۲/۰۰۰/۰۰۰ تا ۱۰/۰۰۰/۰۰۰ ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد.
مواردی که میتوان این جرم را اثبات کرد:
این جرم را میتوان با 1)اقرار یا 2)شهادت شهود یا 3) این که این جرم در مقابل ماموران نیروی انتظامی اتفاق بیفتد اثبات کرد
همچنین اگر در ان مکانی که مزاحمت ایجاد شده دوربین مدار بسته وجود داشته باشد میتوان از ان هم به عنوان ادله استفاده شود.