محرومیت از ارث از نگاه قانون
در زمان حیات فرد، او دارای حق کنترل کامل بر دارایی‌ها و اموال خود است. این شامل حق انتقال اموال به کسانی که او می‌خواهد و تصمیم‌گیری در مورد وصیت نامه است. اگر فرد تصمیم دارد که در مورد توزیع اموال خود پس از فوتش تصمیمی بگیرد، می‌تواند از وصیت‌نامه استفاده کند.
وصیت‌نامه (یا وصیت‌نامه وارث) یک سند حقوقی است که فرد در زندگی خود می‌تواند تهیه کند تا در آن تصمیمات مربوط به توزیع اموال پس از مرگ خود را مشخص کند. این اسناد معمولاً بعد از فوت فرد اجری می‌شوند و تحت قوانین و مقررات مخصوص به هر جوریسدیکشن خاص اجرا می‌شوند.
از طریق وصیت‌نامه، فرد می‌تواند اموال خود را به هر شخص یا شخصیتی که انتخاب کند انتقال دهد، و اینکه چگونه اموال توزیع شوند را مشخص کند. با این حال، محدودیت‌هایی نیز وجود دارد، مثلاً در برخی جوریسدیکشن‌ها، برخی از اموال از ارث محروم نمی‌شوند (مثلاً حقوق میراثی مشخص) و بعضی مقررات دقیق‌تر در مورد محتویات و اجرای وصیت‌نامه وجود دارد.
بنابراین، وصیت‌نامه می‌تواند فرصتی برای فرد فراهم کند تا تصمیمات مربوط به اموال خود را پس از مرگش مشخص کند. این امر به او این اختیار را می‌دهد که از طریق وصیت تکلیف توزیع اموال را تعیین کند، تا جلوی اختلافات و اشکالات ممکن پس از فوتش گرفته شود.
محرومیت از ارث
در بسیاری از جوامع و نظام‌های حقوقی، وصیت‌نامه و توزیع اموال پس از فوت فرد تحت مقررات و قوانین خاصی انجام می‌شود.
اگر فرد وصیتی کند که فرزند خود را از ارث محروم کند، معمولاً این وصیت تا حد معینی معتبر و نافذ است. این مقدار معمولاً به عنوان “ثلث” یا “یک سوم” اموال معین می‌شود. این به معنی این است که فرزند از ارث محروم نمی‌شود و می‌تواند یک قسمت معین از اموال را دریافت کند.
همچنین، در بسیاری از حقوق، ممکن است وصیت‌نامه تاثیری بر وارثه‌ها نداشته باشد اگر وارثها از طریق رضایت خود موافقت کنند و تصمیم بگیرند که وصیت را اجرا کنند. این امر به افراد این اختیار را می‌دهد که از وصیت‌نامه‌ها بگذرند و توزیع اموال را مطابق تصمیمات خود تعیین کنند.
محرومیت از ارث به موجب قانون
ممکن است افراد در جوامع مختلف با مفهوم محرومیت از ارث آشنا باشند، اما در بسیاری از حقوق مذهبی و قانونی، محرومیت از ارث به شکل کامل و بدون قید و شرط امکان‌پذیر نیست. در واقعیت، بر اساس ماده 837 قانون مدنی و قوانین مشابه در بسیاری از جوامع، وصیت‌نامه به گونه‌ای نافذ نیست که فرد بتواند یک یا چند نفر از ورثه‌اش را به طور کامل از ارث محروم کند.
بنابراین، اگرچه ممکن است از طریق وصیت‌نامه تا حدی از اموال وراثه‌ها به نفع دیگر اشخاص یا امور خیریه تصمیم گرفته شود (به اندازه معینی که به عنوان “ثلث” اموال شناخته می‌شود)، اما این امر به معنای محرومیت کامل و بدون قید و شرط از ارث نیست. وارثه‌ها برخی از اموال را با توجه به قوانین معین دریافت می‌کنند و نمی‌توانند کاملاً از ارث محروم شوند.
اگر قوانین مربوط به توزیع اموال و وصیت‌نامه در یک جوامع خاص تغییر کرده‌اند یا در آن منطقه مقررات مختلفی دارند، آنگاه تا میزان تعیین شده در قوانین معنی محرومیت از ارث نیست. این موضوع نشان می‌دهد که وصیت‌نامه به توزیع اموال به شکل کامل و بدون قید و شرط تاثیر ندارد.
در همه صورت، توصیه می‌شود که افراد برای مسائل مرتبط با توزیع اموال و وصیت‌نامه به یک وکیل یا مشاور حقوقی مشورت کنند تا بر اساس قوانین و مقررات محلی و مذهبی عمل کنند و از ابهامات حقوقی جلوگیری کنند.