ضرب و جرح ساختگی
در قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران، ضرب و جرح به عنوان یک جرم تعریف شده است. این جرم به دو صورت عمدی و غیرعمدی در نظر گرفته می‌شود. اصولاً انجام هر گونه اقدامی که به وارد کردن آسیب به بدن فرد دیگری منجر شود، اعتبار جرمی دارد.
اما در مواردی که شخص به صورت ساختگی آسیب به خود یا دیگران وارد کند تا به هر دلیلی مانند اخذ دیه (جریمه) یا ساخت پرونده جرمی برای دیگران بزند، ممکن است مسأله تشخیصی باشد. اگر قانون نظر به اهداف و دلایل اصلی این اقدام دارد و می‌بیند که آن اقدام به منظور تقلیل از مجازات یا سوءاستفاده از قوانین جزایی انجام شده است، ممکن است به عنوان جرم در نظر گرفته شود.
جرم ضرب و جرح ساختگی
در مواقعی که افراد به صورت عمدی و ساختگی به خود آسیب می‌زنند تا به مقاصدی نظیر اخاذی یا تهدید دیگران دست پیدا کنند، این عمل به عنوان یک نوع فریب و تقلیل از اعتبار و اعتماد عمومی مطرح می‌شود. در این صورت، می‌تواند در برخی سیستم‌های حقوقی به عنوان یک جرم مطرح شود و مجازاتی برای آن تعیین شود.
به عنوان مثال، در سیستم‌های حقوقی مختلف، اقدام به تهدید دیگران با وسیله آسیب زدن به خود شخصی به عنوان “تهدید تحت فشار خود زده شده” (self-inflicted duress) مورد بررسی قرار می‌گیرد. این ممکن است به عنوان جرم در نظر گرفته شده و تحت مجازاتی قرار بگیرد.
- ماده 51 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح، به نظامیان اجازه نمی‌دهد که به صورت ساختگی ضرب و جرح بر روی خود یا دیگران وارد کنند به منظور دستیابی به اهدافی مانند فرار از خدمت، معافیت از خدمت یا انتقال به مناطق با شرایط جغرافیایی بهتر برای خدمت نظیر مناطق مشمول جنگ اعلام شده.
این ماده به واضح تعریف می‌کند که این نوع رفتار جرم بوده و مجازاتی برای افرادی که چنین اقداماتی را انجام دهند، در نظر گرفته می‌شود. این تدابیر به منظور حفظ انضباط و نظم داخلی در نیروهای مسلح و جلوگیری از سوءاستفاده از شرایطی که منجر به آسیب به افراد یا انحراف از وظایف نظامی می‌شوند، اتخاذ می‌شوند.
نکته:
با توجه به توضیح شما از ماده 51 قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح، ضرب و جرح ساختگی توسط نظامیان در مواردی که اهدافی مانند فرار از خدمت، معافیت از خدمت، تهدید فرمانده‌ی نظامی، انتقال به مناطق بهتر برای خدمت یا کسب امتیازات دیگر داشته باشد، به عنوان یک جرم در نظر گرفته شده است. این ماده نه تنها مجازاتی برای افرادی که چنین اقداماتی را انجام دهند، در نظر گرفته است بلکه شرایط مشخصی برای احراز این جرم نیز تعریف کرده است، از جمله نیاز به گواهی پزشک نظامی یا پزشکان قانونی برای تشخیص تمارض نظامی.
از این رو، در صورتی که نظامی به عمد به خود آسیب وارد کند یا به تهدید خود اقدام کند به منظور دستیابی به اهدافی مشخص شده در این ماده، او می‌تواند به مجازات مشخص شده در قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح محکوم شود. این نشان می‌دهد که قوانین مخصوص به نیروهای مسلح تلاش دارند تا تصرف در اراده و فرآیندهای نظامیان را کنترل کنند و جلوی سوءاستفاده از این نوع رفتارها را بگیرند.
مجازات جرم ضرب و جرح ساختگی
- در قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران، ضرب و جرح ساختگی به تنهایی به عنوان یک جرم مشخص تعریف نشده است. اما اگر شخص به صورت ساختگی ضرب و جرح بر خود یا دیگران وارد کند و سپس از این اقدام برای ارتکاب جرم‌های دیگری مثل کلاهبرداری، اخاذی یا تهدید استفاده کند، در این صورت ممکن است به عنوان متهم به جرم‌های اصلی (مثل کلاهبرداری یا اخاذی) محاکمه و مجازات برای آن جرم‌ها در نظر گرفته شود.
- مطابق ماده 51 قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران، اگر ارتکاب جرم ضرب و جرح ساختگی توسط نظامی در شرایطی که با هدف‌هایی مانند فرار از خدمت، انجام وظیفه، ارعاب و تهدید فرمانده‌ی نظامی یا کسب معافیت از خدمت یا منتقل شدن به مناطق مناسب‌تر یا کسب امتیاز انجام شود و اگر این عمل سبب اخلال در نظام و امنیت کشور شود، مجازات محاربه (اعدام، نفی بلد، قطع دست راست و پای چپ یا صلب) برای مرتکب تعیین می‌شود. این مجازات بسیار سنگین است و معمولاً در موارد خیلی جدی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اگر ارتکاب جرم ضرب و جرح ساختگی در زمان جنگ صورت گیرد اما عمل مرتکب در مقابل دشمنان نباشد، مجازات حبس از یک تا پنج سال تعیین می‌شود.
در مواردی که عمل مرتکب به عنوان تخلف انضباطی محسوب شود، مجازات حبس از سه ماه تا یک سال تعیین می‌شود.