دیه بخیه سر و صورت در سال 1402

میزان دیه بخیه سر و صورت 1402

تعیین میزان دیه برای بخیه سر و صورت در قانون مجازات اسلامی بر اساس نوع و عمق جراحت صورت می‌پذیرد. در ماده 709 این قانون، نه تنها انواع جراحات بخیه سر و صورت تعریف شده‌اند بلکه برای هر گروه نیز میزان دیه مشخص شده است. در ادامه، تعریف هر گروه و میزان دیه آنها را توضیح می‌دهم:

1. حارصه: دیه حارصه برای خراش‌های پوست بدن است که در آن خون جاری نمی‌شود. میزان دیه برای این گونه جراحات یک صدم دیه کامل است.
2. دامیه: جراحتی که به میزان کم وارد گوشت شده و با جریان خون همراه است. میزان دیه برای دامیه دو صدم دیه کامل می‌باشد.
3. متلاحمه: جراحتی که سبب بریدگی عمیق گوشت شده ولی عمق آن به حدی نیست که به پوست نازک روی استخوان برسد. میزان دیه برای متلاحمه سه صدم دیه کامل است.
4. سمحاق: جراحتی که به حدی عمیق است که به پوست نازک روی استخوان می‌رسد. میزان دیه برای سمحاق چهار صدم دیه کامل است.
5. موضحه: جراحتی که پوست نازک روی استخوان را کنار زده و استخوان دیده می‌شود. میزان دیه برای موضحه پنج صدم دیه کامل است.
6. هاشمه: جراحتی که به شکستگی استخوان منتهی شده، حتی اگر موجب ایجاد جراحت و زخم نشود. میزان دیه برای هاشمه ده صدم دیه کامل است.
7. منقله: جراحتی که با جابه‌جا کردن استخوان درمان می‌شود. میزان دیه برای منقله پانزده صدم دیه کامل است.
8. مامومه: جراحتی که عمق آن به حدی است که به کیسه مغز می‌رسد. میزان دیه برای مامومه یک سوم دیه کامل است.
9. دامغه: صدمه یا جراحتی که به پاره شدن کیسه مغز منتهی می‌شود. برای دامغه، علاوه بر دیه مامومه، حکم به ارش پاره شدن کیسه مغز نیز داده می‌شود.

این تعاریف و میزان دیه ها به منظور ایجاد حداکثر عدالت در جبران خسارت به افراد متضرر از جرم‌هایی که به سر و صورت آسیب وارد می‌کنند، در قانون مجازات اسلامی مشخص شده‌اند.

• تبصره 1 ماده 709 اظهار می‌کند که دیه سر و صورت به مجموعه‌ای از جراحات اطلاق می‌شود که به سر و صورت وارد می‌شود. این شامل تمامی جراحاتی است که به گوش، بینی، لب، زبان، و داخل دهان نیز وارد می‌شود. این بنیه عمومی بر اساس قانون به معنای آن است که تمامی این اعضا جزء دیه سر و صورت محسوب می‌شوند، مگر اینکه در مواد دیگری از قانون، برای هر یک از این اعضا، دیه جداگانه‌ای در نظر گرفته شده باشد.

  بنابراین، اگر در مواد دیگری از قانون، برای گوش، بینی، لب، زبان، و داخل دهان، دیه جداگانه‌ای تعیین شده باشد، آنگاه این دیه‌ها جداگانه محاسبه می‌شوند. اما در صورتی که در موارد دیگری از قانون، دیه جداگانه‌ای مشخص نشده باشد، تمامی این اعضا جزء دیه سر و صورت به حساب می‌آیند و مجموعاً در تعیین دیه سر و صورت در نظر گرفته می‌شوند.