شرایط دریافت اجرت المثل توسط زنان
شرایط دریافت اجرت المثل توسط زنان به موارد زیر اشاره دارد:
- زن در زندگی مشترک وظایفی را بر عهده بگیرد که به عنوان وظیفه‌های شرعی او تلقی نمی‌شوند.
- به طور عمومی، اجرت باید برای انجام کارها از نظر عرفی پرداخت شود.
- انجام این وظایف به دستور شوهر باشد.
- زن این وظایف را بدون اراده مجانی (تبرع) انجام دهد.
- این شرایط باید توسط دادگاه تأیید شود.
- در صورتی که دعوای طلاق مطرح شود، طلاق به درخواست زن نباشد.
- درخواست طلاق از سوی مرد نباید ناشی از سوءرفتار زن باشد.
در موارد ششم و هفتم، تفسیرها و نظرات حقوقی متفاوتی وجود دارد که باید توسط حقوقدانان و دادگاه‌ها بررسی شود.
چه زمانی اجرت المثل به زن تعلق می گیرد؟
از زمانی که تبصره‌های ماده ۳۳۶ قانون مدنی به این موضوع پرداخته‌اند، نظرات متفاوتی درباره زمان دریافت اجرت المثل توسط زنان وجود دارد. گروهی معتقدند که مبنای قانونی برای ادعای اجرت المثل توسط زنان، تبصره ماده ۳۳۶ است و زن می‌تواند در هر زمانی از دوران زندگی مشترک، حق خود را مطالبه کند، حتی بدون طرح دعوای طلاق. در مقابل، دیگران معتقدند که ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده به عنوان قانون خاص در این زمینه مطرح است و دادگاه‌ها باید در رای طلاق در مورد اجرت المثل نظر دهند و مطالبه اجرت المثل به صورت مستقل امکان‌پذیر نیست.
با این حال، علیرغم دلایل منطقی و قوی گروه اول، رویه‌های فعلی به سمت دیدگاه گروه دوم متمایل است. همچنین، بیشترین قضات به نظر می‌رسد این عقیده را دارند که دریافت اجرت المثل مرتبط با زمان زنده بودن شوهر است و پس از فوت او، امکان مطالبه اجرت المثل توسط ورثه وجود ندارد.
نحوه مطالبه اجرت المثل توسط زن
مطالبه اجرت المثل توسط زنان می‌تواند به دو صورت انجام شود:
- تقدیم دادخواست مستقل: در این روش، زن می‌تواند یک دادخواست مستقل با موضوع مطالبه اجرت المثل ایام زوجیت را از طریق دفتر خدمات الکترونیک قضایی تقدیم کند. این دادخواست باید شامل اسناد مورد نیاز مانند عقدنامه و شناسنامه باشد. پس از ارجاع دادخواست به یکی از شعبه‌های دادگاه خانواده در محل سکونت زن یا مرد یا محل زندگی مشترک، جلسه رسیدگی برگزار می‌شود و در صورت اثبات شدن شرایط مورد نیاز، حکم به پرداخت اجرت المثل دوران زوجیت صادر می‌شود.
- مطالبه همزمان با طرح دعوای طلاق: در این روش، زن می‌تواند مطالبه اجرت المثل را همزمان با طرح دعوای طلاق، چه از سوی مرد و چه از سوی زن، ارائه دهد. در این صورت، قاضی دادگاه خانواده مکلف به تعیین تکلیف در مورد اجرت المثل زن می‌شود و بر اساس قوانین مربوط، تصمیم گیری خواهد شد.
اجرت المثل زن چقدر است
اجرت المثل زن بر اساس شرایط هر پرونده خانوادگی متفاوت است و به طور دقیق مشخص نمی‌شود. با این حال، بر اساس رویه‌های معمول در دادگاه‌ها، معمولاً این مبلغ بین ده تا پانزده میلیون ریال برای هر سال زندگی مشترک تعیین می‌شود. بنابراین، اگر زنی ده سال زندگی مشترک داشته باشد، ممکن است صد تا صد و پنجاه میلیون ریال دریافت کند.
همچنین، اجرت المثل زن خانه‌دار نسبت به زن شاغل معمولاً بیشتر محاسبه می‌شود، زیرا زنی که شاغل است ساعت‌های کمتری را در منزل صرف می‌کند.
لازم به ذکر است که اجرت المثل زن ناشزه نیز تا تاریخ نشوز و تمکین نکردن وی که در حکم قطعی تمکین آمده است، لحاظ می‌شود.
ضرورت حضور وکیل در دعوای مطالبه اجرت المثل
حضور یک وکیل متخصص در زمینه مسائل خانواده می‌تواند در دعوای مطالبه اجرت المثل زندگی مشترک بسیار مفید باشد. این نوع دعواها ممکن است شامل پیچیدگی‌های حقوقی و فنی باشند و اختلاف نظرهایی بین قضات وجود داشته باشد که نیاز به تجربه و دانش حقوقی دارد.
وکیل متخصص در این زمینه می‌تواند:
- شما را در تهیه و تقدیم دادخواست مطالبه اجرت المثل راهنمایی کند.
- شما را در جمع‌آوری اسناد و مدارک مورد نیاز برای پرونده کمک کند.
- به شما در تبیین حقوق و حقوق مربوط به مطالبه اجرت المثل راهنمایی کند.
- شما را در نظر دادن دفاعات قوی و مؤثر در دادگاه یاری کند.
- شما را در مذاکره با طرف مقابل و حل و فصل مسائل خارج از دادگاه همراهی کند.
از این رو، به ویژه در صورت مواجهه با اختلافات نظری بین قضات و یا در صورت تصمیم به تقدیم دادخواست مستقل، توصیه می‌شود که با یک وکیل متخصص در زمینه حقوق خانواده مشورت کنید و از کمک و راهنمایی او استفاده کنید.